Ayın bir yüzü aydınlık, bir yüzü karanlık
Benim adım insanlık
Her gönülde farklıdır yerim
Kiminde azdır, kiminde çoktur değerim

Kimi kaybetmiş çoktan, kimi arar durur hiç yoktan
Sorun değerimi, zalim eline düşenden
Kimi nasibini hiç almamış benden
Benim adım insanlık

Bir çocuğun saçını okşayan elim ben
Mazlumun gözündeki yaşı silenim ben
Talihsizin yüzüne gülenim ben
Benim adım insanlık

Bir baş, bir beden ile tarif edilmez cismim
Her ağza yakışmaz benim ismim
Yok, ise yerim, o yüreğin sonu ziyanlık
Benim adım insanlık

Bu dünyada hem yokluk var, hem varlık
Benim adım insanlık
Kini nefreti unutanım ben
Düşenin elinden tutanım ben

Kimi uzaktır Yaradan’dan
Bir de alır adımı ağzına, utanmadan
Bihaber günah ile sevaptan
Bir de bahseder insanlıktan

Vicdanın kapısını açanım ben
Yüreğe ışık saçanım ben
Öksüze, yetime el uzatanım ben
Benim adım insanlık

Merhamet ile gözden akan yaşım ben
Zulme eğilmeyen başım ben
Sevgiye, dostluğa kardaşım ben
Benim adım insanlık…

Gürsel İLERİ