Kimse duymadı benden  bir gün acı sözümü
Bilmen kaç vurgun  yedim şaşırdım saymıyorum
Kızmışım kör talihe  güldürmüyor yüzümü
Yine dert keder içtim  sarhoşum aymıyorum


Bu dünyanın ben gibi  bilirim dertlisi çok
Zor günleri yaşarken  bakarsın kimseler yok
Öyle herzeler duydum   boş sözlere karnım tok
Teselli etmesinler  kimseyi duymuyorum


Her yüzüme gülene  boşuna inanmışım
Sonra da kader diye  talihime yanmışım
Ne yazık ki herkesi  kendim gibi sanmışım
İki yüzlü kullara  aldanıp kanmıyorum


Bakmam asla bir daha  sahte gülen yüzlere
İnanmam bundan  böyle dilden düşen sözlere
Siz vefasız insanlar  inanmak mı sizlere
Tövbe olsun yeminle  sözümden  caymıyorum


Kaderin de şansın da  yüzüne  gülmüyorsa
Dert çekerken  yanında  kimseler olmuyorsa
Edenler ettiğini  yine de bulmuyorsa
Dünya yeniden güzel  döner mi ?sanmıyorum...!!!

Gülseren MORKAN