gün ve gece boyu tüm hislerimi ölçüp de titizlikle tarttım
alt kanamaları çok mu çokta daha fazlaydı
bu denli fedakârlık bre şaşkın ne içindi ve neden ki yok sayıldı


Allaha İnan Ki…
Tüm kalbimle çırpınıp da durdum gönlüne ağyar
İlla ki de o bukalemun hallerineydi senli intizar

gönlümü sunma cüretinde bulunduğum anda varken has niyetim
neye düştüğümü bilemeden bocalayıp da durdum
el ve baş üstü yüküm çok mu çok ağırdı boyu aştı
çaresizliğine bir merhem olabilmek ne mümkün
o sonradan görme aç gözlülüğün yükünün ağırlığından
umutlarım gıdım gıdım erirken zar zorda olsa yutkundum
çünkü sahte bir gamzenin çukurundan gülüyordu hinlik
el dolu halle kalabilseydi ya hiçbir şey yetmedi
her vesile ellerini boşaltışta uzatıp da durdu bir dilenci gibi

gözlerimle bir buluştu bir kaçtı o yapmacık gözlerin
öyle bir duyguydu ki bu hep ben Araf’ta kaldım
sanki de paslı bir hançer batmış gibi
hep kanamalı bir yaşama zorluyordu beni duygular
kan kustururken bana zoraki anlar
kan saati gibi azar azar damlayan sancılı vakitlerde kaldı
her an ya sabır çekse de hükümsüzdü yarınlar
hüzün kanamalı vakitler soluğu hep akşamlarda aldı

senli veya sensiz yaşantı eşiğinde bekliyorken nefessiz
ve her tür halin rengini denerken duygu ve umutlarım
bu şaşkın ve aptal bir hal içinde
sahnende hüzün yüklü son repliklerin tozunu aldım
içime dökülen gözyaşlarımdan hep sırılsıklamdım
hafızamı yontup da durdu senli olgular
an an düşünüşte yürekçe her an çok kötü hopladım

ali cengiz oyunu gibi sahnelenmiş olan olaylar
ruhumu da hep zıvanadan çıkartılar

bu vakit işte o vakittir artık sahte sevgili
en sonun da sen tavuk oldun bende bir tilki
içinde çevirdiğin hilebazlığın katı sonucu bu
kendi kurduğun kurgunda kendi kendine boğuldun
bir kara çalı gibi yakıp da yıktın hayallerimi
boşuna imiş sen için yapmış olduğum onca hamallığım
oysa ki ne hayaller kurmuştum gelecek için
her şeyi yerle yeksan ettin de kim ve ne için

meğer ki zifiri bir kalp düşmüş şu zavallı bahtıma
bereket geç te olsa
vakit varken kendin düştün kazdığın çukuruna
hayat bana imkansızlık tualini hazırlıya dururken
tek bir portrede
her şey de bulanışta anlamsızlaştı bu vakitten sonra
mahşere havale ettim nankörlüğünü
bulamayınca bir çaresini Allahtan korkumdan

Allaha İnan Ki…tüm senli geçmişim yok hükmündedir
bir çırpıda azat edişte de bırakı verdim yabanlara
eğer illa ki de bir şey istiyorsan
bende olmayan ne varsa sana hediyemdir keyfine göre kullan…


(04.01.2020) AZAP.. (Kadri Atmaca)