Bir iskeleyle sözleştik Kuzguncuk ile Çengelköy arası...Birlikte son gemiyi kaçıracağız gece yarısı .O yüzden yürüdü şehir bir elinde dün ,diğerinde Cinderella’nın cam ayakkabısı



İç güveysi bir yalnızlık

Gözyaşından yaratılmış gölge

Açılmak isteyen perdenin kıvrımları

Bekledik pencerede,

bir şeyler giysin üstüne diye gece

Derinin çağrısıydı bu

Tek kaşımızı kaldırdık işaret parmağımızla

Gözlerimizi kıstık iyice

Sende/ledi içimizde dün sarhoşluğu

El kadar mesafedeyken su yığınları,

Neresinden tutsam diye düşündü eksiklerimiz,

gölgelenen boşluğu



Ben hep böyle olurum ocak gelince…Dün omzuma çarpsa bile devrilince…

Bir zarf olurum ,bir üst yazı ,bir dilekçe





Eksik tahta ,paslı çivi

Pürüzlü duvarın çatlağı

Dikeni gök acıtan rüzgar gülü

Üstü başı tuz iskele

Yanaşma gemiler ,yaşanmış güverteler

Ve süt liman siyahı

Yumamıyordu gözlerini olan bi/tene

Zorlandı dudak bükümlü gülümsemem

Şehrimin boğazı sıkılmasın diye gidene

İkimiz de bomboştuk iskeleyle

O birinci boşluktu

Ben ikinci boşluktaki,

Tiz çargah perdesi

Birlikte çalıp söyledik

Rast/gelen duraklarda beklerken

Saba esintisi





Yazlansak diyordu içim ,terlese su...Ucu yanık mendil versek güney

Ege’ye… Mor panjurlu evin önünde deniz tutsun bizi diye





İyice çöktü gece…

Açıkta bekleyen gemi

Küpe çiçeği ,hanımeli

Kıyı ,deniz

Tekleşen ikilem

Ve açılamamış kendimiz

Ayaktaydık öylece

Derinlerimizde sahra kumu

Fırtına ıslığı

Kurutma kağıdında ki bulut suyu

Kırık amforalar

Mühür mumu eritemediğimiz

Ve karanlığın siyah danteli

Lisanını bilemediğimiz

Geriye sayan zamanın törpüsü

Taşlı tarak ,firkete

Son gemiyi kaçırdık birlikte





Şehri geriye yürüdü sonra tan ağartısı…Bir elinde gün ,bir elinde

Cinderella’nın cam ayakkabısı





Suadiyeocakikibinyirmibir

Demir Mutlugil