Gün battı yüreğime onulmaz akşam düştü
Açıldı gecenin kapıları sineme aşk düştü

Kimseler ne bilir gece bekçisidir yıldızlar
Canan hatırına gökten yıldızlar düştü

Eşya ışığı bekler dalga dalga gün
Bitmeyen bekleyiş de gelecek eline düştü

Sormak zor sevmek kolay değil yaşam gibi
Kurduğumuz hayallerde güneş ufuklara düştü

Kirlendi bütün ürpertiler temiz diller de
Utancından çatlamış toprağa ter damlası düştü

Bilseydin bilecektin bildiğinde öğren
Bu nazenin ruh gökyüzüne düştü

İstemiyorum girme düşlerime gün uzayacak
Şom gülüşlerinde umut yaprağı düştü

Rüzgar eser şehrin vitrinlerinde buyurun
Kaçtığım sokaklarda korku peşime düştü

Netameli sınayıştır bakışların deler kalbimi
Bundandır işte cıfıt ruhunuza kurt düştü

Bağladık umutlarımızı ufuklar ötesine
Kaçınılmaz bahtımıza beyaz renk düştü

Yeşerecek yamaçlar ovalar an gelsin de
Efsuni duygularımıza zemzem damlası düştü

Geçmiş zaman göçmen kuştur döner mi bilinmez
Alınmış tenha yanlarına kimsesiz metrolar düştü

Ebediyetin tatiline girmiş arı kalbi
Tükenecek zamana adın hayalin düştü

Aşkın olur yağar yağmur üstüne
Akıp giden bulutların kahverengiliği düştü

Ölüm kapalı havaların rüzgarlı acısıdır
Azalan soluklarına biteviye yürek düştü

Neye yeter gücün gözyaşından başka
Tükettiğin gecelere bir avuç siyah düştü

Sen çizmedin eğrileri masum bakışlarından
Eleyip toprağını gördüklerine bitmişlik düştü

Sesime bir yol ey de yarim
Vedasız seferlere yokluğun düştü

Ruhunla gel aradığım umuttur
Rüyalarıma yılgın uykular düştü