İnce bir tel kopuyor gönlümün bir yerinden
Kopan telin sızısı harfe kelama sığmaz
Dertli bir ut sesinin ezgisi ta derinden
Kırık kanatlarıyla yükselip göğe ağmaz


İncinir kelimeler şarkımın güftesinde
Dizelerde sırlanan gönlün aynası puslu
Bir tren düdüğünde ve bir vapur sesinde
Kıtalar haritası çizilir çok uluslu


Hasret yelpazesiyle harlanır dem dem ateş
Ömür güzergâhında ölüm kaçıncı durak
Sular tutuşur bazen zorlu yangınlara eş
Bu yangın sonrasında gönül toprağı çorak


Sözcükler lügatlerden çıkmaz ki kolay kolay
Çekmez sızılarını koysan da tonluk kantar
Güncelerde okunmaz hüzün ıtırlı olay
Açık artırma misal derdim eksilmez artar


Gönlün gergefine naz ince ince işlenir
Ve her sözcükte niyaz dem dem göğe yükselir
Leyla’nın elâ gözü o an menevişlenir
Göçeriz bu cihandan bir hüzünlü an gelir...
Ankara, 1Ocak 2021 İbrahim Kilik