Sen evde, ben sokakta, bir cami gölgesinde,
Dalgaların ritmini, yakaladım gölgende.
Tuzlu su bile olsa, yaşamım çevresinde,
İçmeye hazırım ben, sen benim yanımdayken.

Maviyle kırmızıdan aydınlanmış bir köprü,
Sevdadan gemi geçer, köprü üstünde köprü.
Yalnızlık ve karanlık, içindeki bir köprü,
Geçmeye hazırım ben, sen benim yanımdayken.

Karanlığın içinde, dalgaların köpüğü,
Anlamsız sözcük denir, sanki sabun köpüğü,
Çevremdeki seslerin, üstündeki köpüğü,
Silerim bilirsin sen. Sen benim yanımdayken.

Dalgası vurmaktadır, beynimin kıyısına,
Sevda ile taşınmış, çakıllı kıyısına,
Üstümden yağmur yağar, bastığım kıyısına,
Kıyılar çöl olsada, geçerim yanımdayken.

Kıyıları çöl yapma, vahalar sana kalsın.
Sevdamı bana bırak, sevdanda sana kalsın.
Duygular yerde şekil, bastığın yerde kalsın.
Yinede katlanırım, sen benim yanımdayken.

Duyguları alıpta, götürürüm suların,
Dalgasına bırakıp, yok etmeyen suların,
Aşkının deryasında, sevdamdaki suların,
İçinde boğulurum, sen benim yanımdayken.

Sen benim yanımdayken, hiçbir şey beni yıkmaz.
Omuzlarım çökmeden, acılar beni yıkmaz.
Direndiğim rüzgarlar, benim omuzum yıkmaz.
Omzuna yaslanıp, yaşarım yanındayken.

Şahin HANELÇİ
20.05.2007
Ortaköy- İstanbul