Nev-i Şahsına Münhasır *Şiirin hikayesini görmek için tıklayın " NEV-İ ŞAHSINA MÜNHASIR "
Farklı olduğu düşünülen kişi için kullanılan ve kişinin kendisi hakkında " BEN FARKLIYIM" demek için sıkça kullandığı bir ifadedir. Ben de “nev-i şahsına münhasır" tanımına uyan kişileri tanımlamak için yazmak istedim. Arada farklı şiirler de yazmak iyi geliyor. Hem ‘nev’ kelimesi, hem ”şahıs’ kelimesi hem de ”münhasır” kelimesinin kökeni Arapçadır. Kelimelerin sahip olduğu anlamlar kısaca şöyledir: Nev: Tür, çeşit Şahıs: Kişi, kimse Münhasır: Bir kişiye ayrılmış olan alan. Bir alameti-i farikası olan, diğerlerinden ayıran, diğerlerinden farklı bir özelliğe sahip olan, kendine özgü veya özgün olan anlamlarına gelir. Aynı zamanda karşılaştırılan iki nesne veya kişiden birinin diğerinden ayrılan bir özelliğine vurgu yapan sözdür. NEV-İ ŞAHSINA MÜNHASIR Sanırsın kendi yazmış, her kitabın hasını İlmi öyle derin ki, unutmuş sayfasını Allâmedir, çekemez kimsenin tafrasını Boşuna denmemiş, “nev-i şahsına münhasır" Hak etmeyene denir, hak eden unutulur Bazen dinlemek lazım, gereksiz konuşulur Kayısı,fındık bile, güneşte kurutulur Kimine dar gelir, “nev-i şahsına münhasır" Alametifarika, zât-ıdır şahânesi Her zaman hazır durur, cebinde bahânesi Nereden çıktı dersin, bunlar da neyin nesi Kimine bol gelir, “nev-i şahsına münhasır" Çekinmez hiç kimseden, görürlerse görsünler Durmadan istiyor ki, hep de onu övsünler Umursamaz kimseyi, isterseler dövsünler Kimine iltifat, “nev-i şahsına münhasır" Ben normal biriyim der, hiç de değildir öyle Hiç bir laf kâr da etmez, neler söylersen söyle Uğraşma der benimle, konuşamazsın böyle Kimine itici, “nev-i şahsına münhasır" Kimisi bekler durur, hani bana iltifat Kapı gibi gıcırdar, yağlamazsan kabahat Böylesiyle geçinmek, gerçekten zor zanaat Kimine çekici, “nev-i şahsına münhasır" Beğenmez hiç kimseyi, kendinden başkasını Farkımız olsun diye, yan takar şapkasını Kralmış ona göre, sevsinler yalanını Kerâmeti kendi, “nev-i şahsına münhasır" Şükrü Atay 08 Eylül 2020 - KOCAELİ USTA KALEMDEN Ahmet KARA Akıl vermiş yaratan içindekini kovsa Sebebi hayır deyip bulup da doğru sevse Eğer meral dağlarda avcılara bir avsa Boynunu büker de “nev-i şahsına münhasır" |