Hasbihal & Leylican Kul Hızır
Ey insanlık nere gittin nerdesin?
Terbiye ipini kırdı kıralı Gören göze dertsin, köre perdesin Fitnelik içine girdi gireli! Leylican * Tâkatım tükendi gücüm yok sanki Mevlam bu dertleri verdi vereli Çalışmak boş imiş gördüm inan ki Yan yatan sefayı sürdü süreli Kul Hızır * Önceden ortada ar edep vardı Kötülük utançtı, iyilik kardı! Yüreğimi derin bir korku sardı Sahtelik murada erdi ereli Leylican * En yakının bile ucuza satar Ne bir merhem bulur ne de el atar Namertler gücüne hergün güç katar Düzenbaz planı kurdu kuralı Kul Hızır * Kiminin yediği bal ile pekmez Tarla şurda desen bir cızı ekmez Elini oynatmaz,gözünü çekmez Hazırın başına vardı varalı Leylican * Çok bulan nimeti çöplere döktü Gariplik iyice boynunu büktü Senlik benlik çoktan ayyuka çıktı Kardeş kardeşini yerdi yereli Kul Hızır * Hatamı etmiştim, aklımmı ziyan Haklı konuşanı kalmadı sayan Görenler kör oldu, sağırlar duyan! Dostlardan ihanet gördü göreli! Leylican * Örtbas dalavere küsler barıştı Duygularım mantığımla yarıştı Kim dost kim düşmandı kafam karıştı Düşman hatırımı sordu soralı Kul Hızır * Yaşamın şeklini yalanlar aldı Sevinç maraz yedi, hüsrana saldı Ne bir yaşam gücüm ne heves kaldı Eyvahlar belimi kırdı kıralı Leylican * Ben beni tanıdım kendimi bildim Yaşanan her şeyden dersimi adım Senelerdir gülmüyorum gam doldum Puştlar etrafımı sardı sarılı Kul Hızır * En canım bildiğim ihanet etti Sohbete oturan masada üttü Leylican yoruldu ömür de bitti Yalancılar böyle yordu yoralı Leylican * Kanuna nizama hep boyun eğdim Bir lafı söylerken kırk yerden boğdum Kul Hızır’ım dostlar hayattan soğdum Felek sillesini vurdu vuralı Kul Hızır * Leyla Yıldırım Nuh Ali Berk (Leylican) |