..........................Şükrü Atay’a ithafen

Dillerde gıybet
Kaybolmuş iffet
Yükselmiş şehvet
N’olmuş insanlar

Nerede ziya
Normal mi riya
Şaşarım güya
Bolmuş insanlar

Birazcık şükret
Unutup ahret
Sadece şöhret
Dolmuş insanlar

Kalmamış insaf
Sınırsız israf
Zalime taraf
Olmuş insanlar

Özünü fark et
Birazcık gayret
Şeytanı kahret
Solmuş insanlar

Söylenir yalan
Bey olur çalan
Ederek talan
Yolmuş insanlar

Alınmaz ibret
Sadece nefret
Mazluma şirret
Kolmuş insanlar

Bitmeyen kibir
Yapılmaz zikir
Kalplerde zifir
Tolmuş insanlar

Duyulmaz minnet
Daima cinnet
Bu nasıl hiddet
Folmuş insanlar

Tol: Taş yapı.
Fol: Tavuğun yumurtlaması için konulan sahte yumurta gibi kandıran.

Usta Kalemlerden:

Hal yok vefaya............İshak Aras
Yayık kafaya
Zevk-i sefaya
Dalmış insanlar...

uyan şair.....................Ahmet Coşkun
balıkçılar döndü deryadan
köz yakalım insanlığa

Almaz algıyı............... Resul Civcik
Çalmaz çalğıyı
Durmaz galgıyı
Kul’muş insanlar

Sözleri yalan...............Aşık Niyazi
İşleri talan
Kalpleri kıran
Hammış insanlar