Bazen erken çıkarsın, yine de geç kalırsın,
Hızla akan hayatta bir hayal kuramadım.
İnsan çok şey ister de; nasipteyse alırsın,
Şansım yaver gitmedi, hedefi vuramadım.

Avcının sapanında mermi misali taşlar,
Kırlangıç vadisinde kırık kanatlı kuşlar,
Bazı dertler biterken, bazısı yeni başlar,
Elimde fırsat varken, kimseyi kıramadım.

Can alıcı kuşların yüksektedir yuvası,
Sıladayken solurum sanki gurbet havası,
Hasretlikler bitse de, bitmez gönül davası,
Sevmemeye ant içtim, sözümde duramadım.

Sükûtun ağırlığı çığlığımı bastırdı,
Suçluluk yaftasını boynumuza astırdı,
Ne kadar kaçtımsa da, bir tenhada kıstırdı,
Sapladı hançerini, hiçbir şey soramadım.

El attığım kurudu, goncalar erken soldu,
Herkese şifa olan, bana bir zehir oldu,
Ne kadar enkaz varsa, hepsi içime doldu,
Dertlilerle oturdum, dertsizi aramadım.

Hakir gördüler beni, kibrine yenilenler,
Yolunu bulamadı, muttaki denilenler,
Yük altında ezildi sırtına binilenler,
Ne kadar istesem de, hiç hayra yoramadım.

Ayrılıklar oldukça, âşıklar da yanacak,
Kimisi görmeyecek, kimi deli sanacak,
Vuslatına erenler, belki suya kanacak,
Ömür nasıl da geçmiş, farkına varamadım.

Sabri Koca

*muttaki: Allah’tan korkan

Teşekkürlerimle......

Öyle çok acıdı ki, kalbim her sevdiğimde
Kimse yanımda yoktu, dizimi dövdüğümde
Sana olan sevdamı, herkese övdüğümde
İstesem de bir türlü, gönülden saramadım........ Kardelen-1