1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
672
Okunma
Hazdan yayılan hüzün,
Dram ile peydahlanırken güzün.
Bir lahza için aydınlanan.
Simli saçlarla saklanmış yüzün...
Unutulmuş kor küller
Ansızın taarruz ederken ürkütürler
An dediğin şey olurken çağ,
Hatıralar ile kabuslar dövüşürler...
Düşündükçe saçılan onca heves,
Kimi zaman narin bir nefes,
Kimi zaman da letafetle bezeli bir ses,
Hazine diye bellenen nedamet mi acep?
Arkanı döndüğün geçmiş mi, gelecek mi?
Seni takip eden heyula mı, beşer mi?
İnsan olmak biraz da pişmanlığa çimmek mi?
Farkındalık unutmayı unutmamakla süslerken hem de!..
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz