26
Yorum
65
Beğeni
0,0
Puan
3683
Okunma

İnsanlar buğday toplasın diye
Öptüm kör düşünceleri
Karanlığı aydınlatan başak
Körlüğün prangaları kurak olur
Uçmayı seven kuşları görmediniz mi?
Kanatlarında sevgi dağıtan
Eziktir boş ruhların ağırlığı
Ağaç köklerini çiğneme
Boyundurluğa takılan
Boyunlarınızın pençesinde öfke
Yere bassın ayaklarınız
Atalarınız yavan ekmekle şükretti
Mermer salonlarda unuttunuz
Zengin toprak kokan evleri
Dalına yenilip bünyesinde
Sararıp titreyen en son yaprak
Saklansan da gök gürültüsünden
Hep korktuğun başına gelecek
Düşeceksin köle olmamak için
Seni terk edecek arkanda duran
Sana sesleniyorum
Sükûta replikte gölge
Doğumda annemin musiki sesi
İlelebet yolumu gösterir
Af Allah’ım Aff
Dünya ile duygu aramızda
Solumuz sağımız y’ar çıkmazı
Ay bulut arasından çıkar
Mavilerse sahra sahra
Kırmızı Nil’den Fırat’a
Fikir fakirliğinin göğsünü vurun
Dağlarına sonsuzluk uzanmış
Ufuklarında şems çizgisi
Yeni giysilerini giy ey özgürlük
V’akit çağ yangını
Üşüme sarıl bana
Ben de sana...
Ümmühan YILDIZ