ANLARSIN

İnsanın iç yüzünü, dostluğun değerini
Kalbin yüz bin yerinden, kırılınca anlarsın.

Sevgiyle iyileşir, yaranın en derini
Ayrılık başa gelip, darılınca anlarsın.

Kim başına taç etmez, söyle gönül erini
Ta ki sevdan ellere , sarılınca anlarsın.

Umutsuz gecelerde,dert sarar her yerini
Hüznün yokuşlarında, yorulunca anlarsın.

Sevdanın kıymetini, aşkın alın terini
Elleri ellerinden, ayrılınca anlarsın.

Keder,ölüm,yas alır,gözlerinin ferini
Hasretinin ağları, örülünce anlarsın.

Dertler üst üste gelir,kalpteki kederini
Sabır taşın ortadan, yarılınca anlarsın.

Oynayamazsın ki sen,feleğin çemberini
Dar ağacın gönlüne, kurulunca anlarsın.

Aşk ile yaşadıysan,çizilmis kaderini
Sandalınla menzile,varılınca anlarsın.

Yaren olup haddini,sınırını yerini
Büyük hesap gününde, sorulunca anlarsın.

Nilüfer sen özünü,ömrünün ederini
Sıratın kıldan yolu, gerilince anlarsın.

Nilüfer Vardar Sönmez