1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
560
Okunma
Leylâlar yaşamış, adı Leylâ olmayan,
Yüreğinden renk verip kan kırmızı güllere,
Ve ne Mecnunlar yanmışlar
Külünü silkelesen, közü hâlâ duruyor
Ve nice susmuş kâlp var,
Sessiz sessiz, durmadan aynı ismi vuruyor...
Ve bir sevda vardır ki,
Ölmez , hep can çekişir bir gönül yarasında;
Sararmış bir mektupta kalmış gözyaşlarında
Ve kurumuş bir çiçekte, bir defter arasında...
Ünal Beşkese
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz