Şapkacı Hamit’in karısıydı.
Dört oğlan,iki kızın anasıydı.
Rusya’dan göç eden tatarlardan dı,
Suratından gülümsemesi eksik olmazdı.



Kim bilir neler yaşamış görmüştü,
Vapurla kaçıp geldiklerini anlatmıştı.
Telgraf direklerine asılan insanları,
Yaptıkları eziyeti,çektikleri acıları..



Israr ederdim her geldiğinde,
Tatarca parça söylerdi.
Her söylediğinde gülerdim,
Komik gelirdi anlamadığım sözleri.



Manasını bilseniz ağlardınız derdi,
Keserdi ortasında.
Yumuk çekik gözleri dalardı uzağa,
Kim bilir neler geçerdi aklından.



Çocukken hasta olunca okuturduk,
Nefesi iyi gelir derlerdi okuyana.
Büyük bir semaveri vardı pirinçten
Çayları hep açık olurdu yokluktan.


İri yarıydı kocamandı elleri,
Kış hazırlığı da tarhana,salça
Onun ellerinden geçerdi.
Yardım ederdi evimize geldiğinde anneme.