Kimdir, kara toprak da yatanlar ; Niye kalkmaz,
Hoşnut’ mu yerinden de yatarlar güne çıkmaz,
Her kimse yatanlar, beni duymaz bana bakmaz,
Memnun ki yerinden de, yatarlar kabirinde.

Sevmiş ki yatanlar, hala kalkmaz şu yerinden,
Memnun ki yatanlar, geri dönmez dı serinden,
Pek çok da yatan var, beni duymaz dı sevinçten,
Memnun ki yerinden de, yatarlar kabirinde.

Yorgan mı yağan karla dikenler, ve çamurlar,
Mehtap mı konuştukları, yatmış da bakarlar,
Her kimse yatanlar, beni duymaz da yatarlar,
Memnun ki yerinden de, yatarlar kabirinde.

Dost kalmadı günler bana dert oldu sonunda,
Bir gün bana derlerse, ne buldun şu hanımda,
Bir gün bana dert gelse yüzüm solsa sonunda,
Dostlar gibi yatsam, kara toprakta kabirde.

Mef‘ûlü / Mefâ‘îlü / Mefâ‘îlü / Fe‘ûlün



A.Yüksel Şanlıer
23 Temmuz 2008-07-21