Ne güzel zamanlardı...
Çok da seneler geçmemişti.
Hepsi ama hepsi aklımda
Daha dün gibi...
Hepimiz alışkın olduğumuz,
Evimizde, işimizde,
Okulumuzda, gezmelerdeydik...

Ama…
Kıymetini anlayamadığımız günlerdi
Dostlarla bir araya gelmenin
........Sohbetlerin
.................Yüz yüze eğitimin.
Dahası…
........Sağlığın.
................Nefes almanın bile

Sonra bir virüs...
Veba gibi sarmaladı
Yakıp kavurdu dünyamızı.
Düşünün...
Gözle görülemeyen...
Elle tutulamayan...
Ama çağın vebası olarak nitelenen.
Adına Kovit-19 denilen.
Bir virüs yalnızca.
Esnafımızı vurdu...
Bütün insanları vurdu.
Çığ gibi arttı vakalar.
Hızla çoğaldı ölümler
Olanca şiddetiyle
Yüreklerimizi yakmayı sürdürüyor.
Sürdürecek de...

Hepimiz zor anlardan geçiyoruz.
Ama biliyorum ki
Bu günler de geçecek...
Allah’ın da izniyle...
Gün gelecek
Bu kâbus bitecek...
Ve bir sabah uyandığımızda...

"Bir kâbustu."
........"Çok şükür geçti..."
................"Bunu da atlattık"
Diyebileceğimiz...
Mutlu, huzurlu ve sağlıklı günlerimiz olacak...
Tüm kalbimle inanıyorum...

Sabırla...
........İnançla...
................Umutla...

Sakın vazgeçmeyelim...
Umutlarımızı yitirmeyelim.

Yeliz Algül
28.11.2020