bir faciaydı benim için gittiğin zaman
kal diye yalvarmama rağmen mağrur uzaman

nasıl olursun beni yüreğinden çıkartan
şimdi yıkık-dökük bir aşığım aşktan artan

sevgime dedin eski köye yeni bir âdet
senin için temennim âdet değil saadet

ayrılığın siyahtır rengi umudun mavi
pembe ve beyaz neden olmayalar semavi

sanki bir tuzaktayım düştüm şeytan ağına
bir içimlik su için uğradım ırmağına

Rabbimin her ihsanı ayrı ayrı zerafet
pay almaya kalkınca sanki kopuyor afet

niye oldun umulmaz anda sitem savuran
niye oldun ben boyun büktükçe beni vuran

hasretim sana, ehl-i fitne dese de erken
erkeni-merkeni yok, sana hasret çekerken

zulmün pençesi şimdi beni ısırıp yutan
kim olur şimdi beni gölgesinde uyutan

bak bahar gelmiş yine otlar yeşil gül diri
solan da olabilir, o da Hakk’ın takdiri

sağlam bir yuva kurmak bizim için muhtemel
dik durur mu duvarlar, eğer sakatsa temel

dediler aşk zalimdir, gücün yettikçe diren
başıma bela sıkca gelir, huzur nadiren

bu kedere ne beyin dayanır ne de beden
ben sürünüp dururken sen yaşadın haybeden

haybe de olsa “lüküs hayat” sana yakıştı
senden mahrum ağustos bu fakir için kıştı

arifler diyor “aşkın kitabını okuyun”
okudukça çıkılmaz oluyor senin kuyun

senin bana taktığın lakabdı bu “şıpsevdi”
haklısın gülüm, bu kalb seni apışıp sevdi...

geçmişi unutup da baksan şöyle yakından
bir ödül bulsun Aydın aşka iştiyakından

21. 04. 2020