Bakma öyle sessiz kaldığıma
İçime birikiyor sustuklarım
Bazan taşıyor biriktirdiklerim
Genede yarıyorum bi yerden hafızamı
Sığdırıyorum içime sustuklarımı

Bazan kelimeler kifayetsiz kalıyor
Çözümleyemiyor aklım duyduklarımı
Bazan aşifte bir eziklik sarıyor ruhumu
Yutkunduklarımın esaretinde kaldığımda

Susuyorum o an,abad olma heyecanındaki
Derbeder gönlümün hatırına
Susuyorum gene-de ilmek,ilmek
Üzerime gelmekte olan mutluluğun hatırına

Aslında bağırmak çığırmak geliyor içimden
Yırtarcasına kefeni haykırmak istiyor
Ölüm döşeğine yatmakta olan lal sessizliğim
Olsun diyor yarım yamalak akılım
Aldırma benim iblis fikirlerime
Sus diyor,sus,sus, sus işte

Susuyorum
Çünkü biliyorum bir yerinde çiçekli bahçeleri var ömrün
Bir yerinde gül-ü reyhanlar var bu sevmenin
Bahş edeceği mevsimin içerisinde
Bir gün sevda bülbülleri ötmek için
Tüneyecekler gönül gülceme

Yoksa benimde deliliklerim var
Sığmaz içime taşan bağırmalarımda mevcüt
Dilim çözüldüğünde tavuz narası çirkinliğindeki
Sesim kendi içinde yükseldiğinde

Bende Roma’yı yaka/bilirim derim aslında
Bende kırıp geçe/bilirim cam şefalığındaki bir kalbi
Yok ede/bilirim bir ceylanı,zehirli bir dil mermisi ile
İmha ede/bilirim dinamitlenen bir naif aşkı
Hiç niteliğindeki bir söz kibriti ile

Ama bastırıyorum bütün militan düşüncelerimi
Süretimin faşist yanını karalıyorum iyi niyet kalemi ile
Gömüyorum içimdeki kötülük mezarına
Kötü niyet üreten ölü düşüncelerimi
Masumiyetimi katl etmesinler diye

Susuyorum
Canın,Canan’ım diyerek
Abad olmak isteyen gönlümün hatırına
Susuyorum, susuyorum, susuyorum işte

Mehmet Kılıçel

Yorumu ile şiirime renk katan Gülşah Gayret kardeşime şukranlarımı sunuyorum