Nefesimi, soluğumu keser içimdeki darlık
Aydınlanmaz temmuz güneşinde bile
Gökyüzündeki bu karanlık
Sen gittiğinden beri böyle oldum ben
Galiba bunun adı ayrılık

Sanırım hep seni düşünerek
Uykuya daldığımdan olsa gerek
Her gece rüyalarımda, sen oluyorsun
Uyanınca kayboluyorsun
Ve yine
O acı çörekleniyor yüreğime, bildik, tanıdık
Galiba bunun adı ayrılık

Ne bir başkası tutuyor yerini
Nede bir başkası avutuyor beni
Bilseydim ya, diyorum, değerini
Anlatamıyorum kimseye, bırakıp gittiğini
Sigaramın dumanında savruluyor
Bir tuhaf yalnızlık
Galiba bunun adı ayrılık

Oysa ne garip
Ne dargınlık oldu, nede kırgınlık
Sevip, sevilip
Geleceğim, diye söz verip
Öyle bir gidip
Pir gidip
Dönmedin, gelmedin
Artık beklemek anlamsız
Sana ulaştırmıyor
Yollar olsa da bir adım atımlık
Sanırım bunun adı ayrılık…

Gürsel İLERİ