’ ÇALDIRAN ZAFERİ ’

Yavuz Sultan Selim Han içte ki sorunları hallettikten sonra Çaldıran Zaferine çıkar. Sefer sırasında sürekli vazgeçme düşüncesi hakim oluyordu. Hatta bu sebeple en sevdiği paşalarından Hemden Paşa’nın kellesini vurdurmuştu. Bu olaydan sonra da orduda yeniçeriler ayaklandı. Yeniçeriler Sultanın çadırına mektuplar bırakıp duruyorlardı. Hatta o kadar ileri gittiler ki sultanın çadırına ok bile attılar. Bunlara sinirlenen Yavuz atına atlayarak yeniçerilerin arasına girdi. Askere hitaben:

-”Biz henüz kastettiğimiz yere varmadık, düşmanla karşılaşmadık. Dönmek ihtimali yoktur. Hatta bunu düşünmek bile hayaldir. Şahın maiyyetikendi efendileri yolunda can verdikleri halde, biz şeriat-ı ahmediyeye muhalif eden bunları yola getirmek için bu serhatlara kadar gelmişken, bir takım gayretsizler bizi geri çevirmek isterler. Biz katiyyen yolumuzdan dönmeyeceğiz. Ululemre itaat edenlerle kastettiğimiz yere kadar gideceğiz.

Kalbleri zayıf olanlar, ehlü iyallerini düşünenler, karılarının yanına dönmek isteyenler ve yol zahmetini bahane edenler kendileri bilirler. DÖNERLERSE DİNİ MÜBİN YOLUNDAN DÖNERLER. Eğer bahane düşman gelmedi ise düşman daha ileridedir. Er iseniz benimle beraber gelin, İLLA BEN TEK BAŞIMA DA GİDERİM.”

diye atını ileriye sürünce, yaptıklarına utanan yeniçeriler padişahı takip etmeğe başladılar.