Öyle bir ben var ki bende ki bende
Kovmak istesem de kovamıyorum
Bağlandı yollarım kaldım çaresiz
Derdime bir derman bulamıyorum

Ah kara toprak ah yara toprak
Düşecek bağrına bir sarı yaprak
Merhamet eyleyip uzat elini
Tükettim ömrümü hep avutarak

O bendeki bana sözüm geçmiyor
Bahar geldi geçti güller açmıyor
Baharımda hazan yaşar gibiyim
Yaralı yüreğim neşe saçmıyor

Sen de bırak artık bendeki beni
Boşuna tükettin bunca senemi
Beni bana kurşun sıktırma sakın
Sonunu getirir küçük bir mermi

Gel artık seninle ayrılsın yollar
Bilinsin yaşarken verilen roller
Seçsin artık herkes kendi yolunu
Yormasın artık bizi kalpteki çöller

Bundan sonra Senle görüşmeyelim
Günaha bir daha hiç düşmeyelim
Seninle ben ayrı dünyalardayız
Kuru kavga için dövüşmeyelim

Kovuyorum seni hadi yoluna
Kimi istersen tak kendi koluna
Yeter ki dünyada benden uzak ol
Bundan sonra otur kendi foluna

Ben ayrı çalarım bendeki ayrı
Bitsin bu ızdırap çekilmez gayrı
Ben ve bendeki ben birlikte olmaz
Davud’um bu sana en son uyarı