6
Yorum
25
Beğeni
5,0
Puan
1178
Okunma
ve şimdi iplik uykusunda bölünmüş
birdenbire taşa çarpan atlar gibi, ve birdenbire geceleri banliyö töreninden fırlamış kanto ağacı dansında,
parlak sözler ediyoruz birbirine
ediyoruz ama gölgeli başlıyoruz.
.
senin o kahve saçlarında oturup dilsiz yuva kuruyor kardan bir kadın. sonraları karahindiba gibi.
,,,
ne zaman baksak o kızıllığa
ya tozun rengi
İz veriyor ve bekliyoruz
tozun dansı
günah işliyorsunuz ve öğütüyorsunuz diyor zamanın dansı değil bu,
zaman
aynada haziran yedi ve şimdi daha çok hatırlıyorum,dilimin parmakları var, sen varsın teşnelik...
.
..
5.0
100% (8)
Cevap Yaz
