Çok şey istemedim ben aslında
Tatlı söz güler yüz yeter diyordum
Şartlamıştım kendimi
Gözüm hiç yükseklerde olmadı benim
Allah ta biliyor ya
Benim sevgim öyle büyüktü ki
İkimize de yeter sanıyordum
Onun kokusu varlığı yetiyordu bana
Ne var ki o bunu bilmedi

Başımı koyunca omuzlarına
Saatlerce öyle dururdum kımıldamadan
Nefes alışlarını dinleyerek sıcaklığını hissederek
Huzur buluyordum o yanımda olunca
Ne var ki o bunu bilmedi

Dünya ya geldim kendimi bildi bileli
Bir gün yüzü görmedim
İsteseydim değiştirebilirdim
Sardım başıma çileleri her defasında
Kaderimdir dedim çektim sineme
Demlendi acılar yüreğimde
Katmer katmer oldular
Kimseye şikayet etmedim
Aslında oda çok seviyordu beni
Ama bana söylemedi
Ben hep kendi kendimle savaştım
Yıllarca o üzülmesin diye ona hiç bir şey söylemedim
Ne var ki o bunu bilmedi

Çok üzülüyordum
Yine de belli etmemeye çalışıyordum
Gözlerime baktığında
Ne demek istediğimi anlamasını istiyordum
Onun için önemli değildi böyle şeyler
Ne gerek vardı derdi o beni hiç anlamadı
Oysa tek taraflı özveri olmuyor
Bu düşünceler hep yüreğimi kanattı yıllarca
Çok incitti yüreğimi
Ne var ki o bunu bilmedi




Fatma Ayten Özgün