Nazar mı değdi
Kum gibi dağıldık
Soğuk odalarda terledim
Beklediğimiz ses nerede
Nerede insanlığa uzanan eller
Ağlıyorum
Teslimim kurtarıcıya
Ağlıyorum yaşam için
Elimizle mi öldürdük
Nerede o eski günler
Yürüyoruz acılarda
Huzursuzum,mutsuzum
Lanet olsun
Yaşam döndü bir kampa
Cennet diye cehennem mi yarattık
Saray sandık çürük binaları
Verdik ipleri
Döndük kuklaya
Kan kusan olayları gömdük karanlığa
Gün sokak duvarlarını ördük günahlarla
Gecenden ne kaldıysa yaz bir kağıda
Umarsızlıktan uzak ellerini koy kalbine
Oku akıl aynanda
Çalınmış hesapsız hayatların birer parçasıyız
Sor kendine
Kaçma,kaçışın engel değil gerçeğe
Bil ki
Vicdanın kararırsa gecende söner yıldızlar
Kapında kendini yakar güneşler
Asık suratları yıkıyor sarı yağmurlar
Aç yüreğini diyor bak bahar
Vazgeç gece olmaktan
Suçlu kim derken gör kendini

NURTEN TARIM