Feryadım duyulmuyor, sesim ulaşmıyor mu?
Duyuyorsan dön bana, bak halimi gör benim.
İnadın kırılmıyor, kararın şaşmıyor mu?
Senden ayrı kaldıkça nâr-ı cehennemdeyim,
İçim yanıyor içim, ateşler içindeyim.

İçimdeki yangını ancak sen söndürürsün.
Getir şu sevdayı da bağrıma bas "kar" diye.
İstesen bu gidişi tersine döndürürsün.
Çaresizce haykırdım meydanlarda "Yar" diye.
Boşuna ümit ettim yar beni duyar diye.

Deli divane oldum senden ayrı düşeli.
Yaşadığın şehirden sürgün ediliyorum.
Ateşler içindeyim ürkek ve endişeli,
Adını sayıklıyor, adını ünlüyorum.
Sensizliğe adanmış türküler dinliyorum.

Ellerim boş kalınca yokluğunu anladım.
Yaşayan bir ölüymüş sevdiğinden ayrılan.
Gökdelenler çöktü de sanki altında kaldım.
Aşka düçar olup da var mıdır mutlu olan?
Erkekler ağlamazmış, bu ne büyük bir yalan.

Liman olsa yüreğim bu aşka yeni baştan.
Fırtınadan, borandan korur kollarım seni.
En deli rüzgarlardan kaçıp bana sığınsan,
Heybetli çınar gibi saklar dallarım seni,
Kaçaksan kaçırırım, gizler saklarım seni.

Yalnızım, kimsesizim, yetimler yetimiyim.
Gel de bul beni artık karanlığa kalmadan.
Bir cami avlusuna terkedilmiş gibiyim.
Gözlerim gözlerinden yüreğine akmadan,
Yaşamam, yaşayamam gül yüzüne bakmadan.

Ayrılık acısının en zoruyla sınandım.
Hayallerim buz kesti, rüyalarım yanıyor.
Çölde uykuya daldım, kutuplarda uyandım.
Her saniye canıma bir hançer saplanıyor.
Yüreğim şöyle dursun, ruhum bile kanıyor

Mevsimler, yıllar geçti; daha kaç yıl geçecek?
Azalıp bittiğimin farkında değil misin?
Daha kaç yıl yaşarız? Bu ömür de bitecek.
Bu bitmez ayrılığın beni tükettiğinin,
Farkında değil misin bize ne ettiğinin.

Mevsimler, yıllar geçti; daha kaç yıl geçecek?