SÖZÜN BİLMEZ KONUŞUR

Sözüm meclisten dışarı boyu kadar okumuş;
Bilmese de yüksek sesle uzun bilmez konuşur.
Olmayan tezgahta nadir İpek halı dokumuş
Bir kendini övmek için sözün bilmez konuşur.

Boş teneke tangur tungur hafif vursan tokmağı,
Üfürse yerinden eder Ağrı gibi beş dağı,
Atlı karıncayla geçer tarihte her bir çağı
Böyle değildir ayağı kazın bilmez konuşur.

Kürek gibi sakalı var arama bir istikrar,
Kararsızdır sabah akşam on kez değişir karar,
Tırnak kadar çıkar için dünyaya verir zarar
Yokuşuna hayran olur düzün bilmez konuşur.

Her derde var reçetesi olmamıştır bir gören,
Gören olsa yetişmez der dünyalar kadar paran,
Paran neye yarar paran yoksa derdine çaren
Çaren laftır sanma çaren özün bilmez konuşur.

Emsalsizdir misalsizdir kendine has alamet,
Dostun yükünü taşımaz ele verir bin zahmet,
Ondan alırsan yitiktir verirsen büyük kıymet
Doksandokuz iyilikte yüzün bilmez konuşur.

Ressam Halil, kısadan kes, idare et oyunu,
Bilmek gerektir yoldaşın huyu ile suyunu,
Kimisi kıtlama içer kırk şekerle çayını
Gam yağmuru yağsa bile hüzün bilmez konuşur.

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 30.04.2020
(Sözüm Meclisten Dışarı)