1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
477
Okunma
Kokun yok, gülüşün yok ömrüm kış mevsimi
Ne yaşadığım, ne yaşamadığım belli
Sonbahar oldum, her şey bir hiçmiş demek ki
Bedelini ağır ödedim, sevilmeden sevmeyi.
Tüketiyorum ömrümü, gel meyhanesinde
Akrep tutuklu, yelkovan kendi halinde
Ayrılık gerçek te, yalnızlık kaldı elimde
Sensizlik doluyum, bin kırık var kalbimde.
Yokluğun tepeden tırnağa sardı bedenimi
Bilmezdim ömrümü bedbaht geçireceğimi
Zaman kanıyor takvimde dağıttım kendimi
Ayrılığın zamanı mıydı oldu mu şimdi.
Şiir: Fuat İNCİR
5.0
100% (2)
Cevap Yaz