Hayat işte,,,


Bir ince çizgi
Yer ile Gök arasında
Seninle benim aramda
Düşlerimizi resimleştiren
Doğayı birleştiren
Kendi çaresizliğimizden
Oturup saatlerce ağladığımız
Hayat işte dediğimiz
Hayat
Yalnızlık
Yalnızlık güzelmidir?
Güzeldir dediğimiz anlar işte



Sanki bu bakışlar
Çok uzaklara bakar
Umut ve bekleyişin ardından
Zihnimizdeki tel örgülerini
Böyle orta yerde
Karanlığın içinde
Bazen büyür ya
Karanlığın içinde gölgeler
Bakışlarımızı gömeriz
Suskunluğumuza
Bazen büyür ya umutlarımız
Kaçarız kendi duygularımızdan



Korkutur bizi evren
Yaşam korkutur bizi
Korkutur büyük hayaller
Gözlerimize çöken hüznü
Sisli bulutları
Yok edebilirmiyiz
Sanki istesekte
Bir terazinin gözünde
Tartabilirmiyiz sevgimizi
Ardımızda izler bırakıp
Gidebiliriz belkide
Gidebiliriz...



Hayat işte
Susabiliriz
Yalnız kalabiliriz
Üşürüz ama
Saklandığımız yerden
Uzaklaşırız birbirimizden
Oturup saatlerce
Ağlarız bu resme



Hangi an gelirde
Kavuşuruz senle
Ne zaman sonra
Rüyalarımız gerçek olur mu?
Bazen yollar çizgiye döner
Bazen yıllar geçer
Zaman geçer
Her şey için geç kalınır ya
Bir bakış sadece,bir bakış
Eritir,bitirir seni,beni

Bir umut
Hangi noktada birleşir?
Sana göre bir heves mi?
Bana göre ...
Sözcükler düğümlenir boğazımda
Diyemem sana
Söylemek istediklerimi
Söyleyemem
İç içe yutkunurum



Hayat işte
Hüznü sana yakıştıramam
Değiştiremem kader çizgimizi
Sevdiklerimizden uzak
Bizden uzak
Susarım...
Anlarmısın bilmem
Her yaşanan
Her var olan neyse
Susmak gerek

Ömrümüzün son demi
Son baharıdır artık
Bize susmak yakışır
Susmak...



Sevay