Böyleymiş demek ki benim de yazım
Ayrılıkla yoldaş türkü’üm ve sazım
Ha sensiz baharım ha kış ha yazım
Gönül hasretine geçmiyor nazım
Özlüyorum işte elim de değil


Bir kara sevda ki beladan âlâ
Çağırsan koşacak kalbim dört nala
Buğulu camlardan yolunu hâlâ
Gözlüyorum işte elim de değil


Beni nasıl yaktın nasıl bıraktın
Oysa kötülükten hep ıraktın
Kuru dalımda ki son yapraktın
Kara Ciğerimi kederin ile
Köz’lüyorum işte elim de değil


Ne resmini yaktım ne seni sildim
Her ne yaşadıksa kendimden bildim
Gururumu yıkan aşka yenildim
Gizliyorum işte elimde değil


Bir kere uyusam o dizlerin de
Boğulurdum mutluluk denizlerin de
Kendi bitişimi kor gözlerin de
İzliyorum işte elim de değil





Vuslatı olmayan bu aşk ne lazım
Zaten darmadağın bir enkazım
Bu kendi kendime kaç kez ikazım
Özlüyorum işte elim de değil

ÖZLÜYORUM İŞTE ELİM DE DEĞİL