Kah hicran diyorum kah sürgün sevda
Sensiz bir karara varamıyorum
Dilim sükuta mahkum kalbim feryada
Sensiz hiç bir işe yaramıyorum



Sanki bağlıyım sana sanki hep muhtaç
Gözüm doysa sevgine gönlüm aç
Kaç takvim tükettim bilsen kaç !
Geçip giden yılları sayamıyorum
Her şerde, bir hayır var. Deseler de !
Ben bu şerde bir hayır aramıyorum


Bana diken gibi baktın ele gül gibi
Alev alev yakıp gittin kala kaldım kül gibi
Döktün yapraklarımı her eylül gibi
Taş saydın yüreğimi görmedin gönül gibi
Oysa ne çok suçun var ne çok yanlışın
Kıyıp’da yüzüne vuramıyorum


Yıkılmış bir viraneyim ölü bir mahzen
Ölüler de ağlarmış demek ki bazen
Pervane Yüreğim sanki semazen
Sensiz bir an yerim de duramıyorum
Oysa ne çok hakkım var ne çok merakım
Mutlumusun mutsuz mu ? Soramıyorum.


Kah hicran diyorum kah sürgün sevda
Sensiz engelleri aşamıyorum
Dilim sükuta mahkum kalbim feryada
Artık çocuklar gibi coşamıyorum
Nafile kollarını artık açsanda
Sana eskisi gibi koşamıyorum
Nafile sevdiğim, artık yaşamıyorum