23
Yorum
41
Beğeni
0,0
Puan
1281
Okunma

ayrı dünyaların insanı değiliz aslında
sen tatlıyı seviyorsun
ben acıyı
sen kahveyi seviyorsun
ben çayı
sen gülmeyi seviyorsun
ben ağlamayı
bir sevda ki
kaderin değişmez anekdotudur
sesinin solgun birikiminde
ateşle
cümleyi buluşturur
sonra yakar
sonra kavurur
yüreği hüzünle buruşturur
ey ruhum
neden sonra farkına varıyorsun ?
etrafında ki hazin kopukluğun
yâr olsun
efkâr olsun
yoksa başka bir diyar mı olsun ?
ne arıyorsun ?
adresi belli mi kafana koyduğunun ?
gitme !
beni de meczup etme !
sensizliğin kefenini ben ölsem de giyemem
bugün de gönlümüzce geçmediyse vakit
o zaman niye imzalandı akit ?
ve niye gün ortasında izbe oluyoruz ?