.
Sorularla dolu, şu yalan hayatta
Cevabı bulmaktır, belki mühim olan
Sabun gibi kaygan bir zeminde
Yaşıyoruz haberimiz yok
.
Kirlettiğimiz şu dünyada
Geriye ne kaldı ne kalacak
.
Bir bir dökülüyor çınar yaprakları
Güller soluyor hüzün çöküyor
Bir çocuk gülerken bir çoçuk ağlıyor
.
Zaman acımasız umarsız akıp gidiyor
Saatler bir durup bir çalışıyor
.
Soğuk dere kenarında oturuyorum
Üşüyorum
Ruhumda ki problemi çözüyorum
Kurumuş yeşil otlar karşı tarafta
Bakıyor ve dalıyorum boydan boya
.
Elime bir güç verilseydi
Düzeltmek isterdim yamuk işleri
Haklıya hakkını verirdim
.
İnsanlık potasında erirdim
Barış ve sevgiyle buzu eritirdim
.
Bir sonraki saati belli olmayan hayatta
Kinii, kanı, hırsızlığı yerle bir ederdim
Sararan ayvalar gibi sararım
Bu dünyayı birbirimize
Zindan ettiğimiz için
.
Her haksıza haksızsın derdim
Zalimlik yapana dersini verirdim
.
Özü sözü doğruluk olan
Kimsenin ekmeği aşında
Namusunda gözü olmayan
Muçtaç olmasın
Kimse kimseye isterim
.
İnsanlar
Bir öğün de olsa
Hiç kimse aç kalmasın
Acı, Gözyaşı dökmesin
Eriyip bitmesin, tükenip gitmesin
.
Yıkıldıysa kalksın ayağa
Düşmüşse kaldıralım ayağa
.

Cengiz AKSU 20/10/2020
.