bu şiirimi ASLICANIM dedigim hayatımı yakan kişiye ithaf ediyorum dilerim okur ve insanlıgından utanır eger insanım diyebiliyorsa tabi
(1)
hani bitemezdi büyük aşkımız
olacak şeymiydi böyle zamansız
hiç allahtan korkmadınmı vicdansız
yazıklar olsun sana
(2)
arif burda ümitsizce bekliyor
dert çuvalını sırtına yüklüyor
resimlerini gül deyip kokluyor
yazıklar olsun sana
(3)
acıma acı kattın belki bilmeden
birgün olsun yar yanyana gelmeden
kimse güldürmedi sendende gülmeden bitirdin yazıklar olsun sana
(4)
senin sevgin,aşkın bu kadarmıydı
insan yarini böyle atarmıydı
ümide ümitsizlik katarmıydı
yazıklar olsun sana
(5)
kısada olsa mutluluk verdin bana
birşey söyleyemem aşkı tanımayana
aşkım alışkanlık degil anlamayana
yazıklar olsun diyorum sana
(6)
bitti dedinde mutlumu oldun
beni bıraktında huzurmu buldun kalbimdesin sanmaki unutuldun
yazıklar olsun ASLICANIM sana

SUSKUN YÜREK
ARİF KAYA