Sanma ki şu dünyada dönen her dümen baki,
Sıyrıl heveslerinden düşmesin ruha saki!
Allah’tan gayrı dost yok gerisi hep afaki,
Yaşanmış mı ki dünler reddeder beni resmim?
Dünyada bir hoş sâda bıraksa yeter ismim.

Kalmadım tesirinde boşa çalan neylerin,
Hayaline dalmadım olmayacak şeylerin,
Eteğini öpmedim üç kuruşluk beylerin,
Ne geldim ne de gördüm geçen seneler hasmım.
Göçümüzde hayr ile anılsa yeter ismim.

Ne ilk gelen ben oldum ne de giden sonuncu,
Bu yoldan gelip giden bilmem kaç milyonuncu,
Azrail’e sır verir bu hayat ispiyoncu.
Sayesinde dertlerim hem yoldaşım hem hısmım.
Zamanın rotasında yok olur gider cismim.

Hasretliğim çoğalır içimde günden güne.
Dün nerde, yok yarınım, bugünüm gebe düne.
Vuslata gitmiyorsam gider gibi düğüne.
Ukbaya gider özüm toprağa döner cismim.
Baki kalsa dünyada ne işe yarar ismim.

Saltanat pazarında ne virgülüm ne nokta.
Heyulalar içinde varı aradım yokta.
Ömür denilen motor bulunmuyor stokta.
Bir kısmım isyanlarda Hakk’ı arar bir kısmım,
Kazılan sine inat sessizce yatar cismim.

Hangimiz erimedik sevdanın kollarında.
Hangimiz yürümedik çakıllı yollarında.
Az mı ağıtlar yaktık muhabbet dallarında.
Yenik düşürür hayat bir gün yok olur cismim,
Bir lahite yazılır Karşıyaka’da ismim.

Ankara-12.04.2016
Ümit Zeki SOYUDURU