KAZIM AGA
Bizim mahallede yaşadı gitti
Namı değer insandı kazım aga Ömrünce zulüm’ü kınadı gitti Anlayamadık seni biz kazım aga Kimse anlamadı onun halinden Şikayet etmezdi kendi derdinden Çok şeyler öğrendik onun sözünden Bize rehber olurdu kazım aga Yıllarca etmedi halden şikayet Her kelamı kitaplardan rivayet Tek menzili vardı oda hidayet Kötü görse kaçardı kazım aga Yıllarca çalıştı üç beş kuruşa Yenildi dünyada kahpe yarışa Çektiği dertleri vurmadı dışa Kıt kanaat yaşardı kazım aga Yorgun lakin çınar gibi dururdu Onun tek aşkıydı vatanı yurdu Gece gündüz durmaz kitap okurdu Bize ışık saçardı kazım aga Konuşmayı sevmez dinlerdi sözü Her zaman iyiye bakardı gözü Değişmedi para pul ile özü Gül olup ta açardı kazım aga Halini bilmeyen delidir derdi İşine gelmeyen alay ederdi O insanlık nedir bize gösterdi İnsanı hoş ederdi kazım aga Toprağı çok sever eker biçerdi Bir dilim ekmeği dostla bölerdi Dünya ile olmadı gayreti derdi Sevda olup taşardı kazım aga Gönül dostlarına dost oldu hep İyilik etmeye arardı sebep İlim meclisleri onunla mektep İlim irfan yayardı kazım aga Dini islam için çırpındı durdu Gece uyuyamaz kitap okurdu Mazlumların hali onu kavurdu Yüreği kor yanardı kazım aga Sevdası Vatanı bayrak aşkıydı Mazluma kızana öyle karşıydı Hiçlik yokluk onun diğer adıydı O koskoca çınardı kazım aga Yanlış insanları tanıttı bize Uymayın derdi hep cahil densize İman derdi iman cennete vize Gönüllerde bahardı kazım aga Derdi hoca demek din demek değil Sakın eylemeyin sapkına meyil A’limin yanında hürmetle eğil O ufukta güneşdi kazım aga Okuyun derdi hep fıkıh ilmihal Hacı yapmaz derdi insanı sakal Adamın iyisine diyorlar abdal Gönüllere dost idi kazım aga Kanmayın derdi hep cahil hocaya İhanet etmeyin derdi doğaya Garipsiz oturma derdi sofraya Sözünün eri idi kazım aga Diller tatlı olsun derdi her zaman Yarım hoca dinden ediyor aman İmanı kurtaran gerçek kahraman O gerçek bir dindardı kazım aga İlim idi onun hayat ışığı O bir evliya ve veli aşığı Bismillah demeden tutmaz kaşığı O dosdoğru yaşardı kazım aga Nasibi olanlar bilirdi onu Severdi karpuzu elma limonu Hayatı herkese örnek bir konu, O tertemiz pınardı kazım aga Çalıştı didindi koştu yoruldu Olmadığı yerde hemen soruldu Kimseyi kırmadı kendi kırıldı O konuşmaz susardı kazım aga Gönlünde taşıdı derdi ömrünce Gülmedi dünyada şöyle gönlünce Ağlardı yüreği yüzü gülünce Övülünce kızardı kazım aga Çalıştı didindi yoruldu durdu Onun kıymetlisi vatanı yurdu Çakallara karşı beslerdi kurdu Düşman duysa azardı kazım aga Derdini bilemeyen delidir sanır Nasibi olanalar kazımı tanır Tanımayan elbet şaşar aldanır O çok okur yazardı kazım aga Dışına bakanlar içini bilmez Zalim olan mazlum yaşını silmez Deli olmayandan velide olmaz O kalplere ozandı kazım aga Davut Sende tanı kazım agayı Merhametle savdır derin yarayı Arayan buluyor derde çarayı Hayırla anasın kazım agayı |