Karanfil demet demet lav olmuş lepte solup Gürlemiş kamer vakti gök karaya çalınca Bu figan-ı âşikar âleminde hapsolup Mühürlemiş arzını toprağa alçalınca
Uğramış ki bir vakte zaman akmaya hâlsiz Elvanını sızdırmış ram eyleyip hisleri Saat donukmuş orda an kavramı mecalsiz Yaşamaktan çekilip almışlar terhisleri
Karanfil boyun büküp kararmış içten içe Mıhlamış kederini kök saldığı toprağa Anlamış yıllar yılı kenetlenmiş bir hiçe Pişmanlığı nem diye yağdırmış tüm yaprağa
Gölgesi suya düşüp ölüme eğmiş boyun Bir bahara açlığı bin ayaza bulaşmış Soluvermiş toprağın bağrında yüzükoyun An geçmiş ki düştüğü menziller koyulaşmış
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KARANFİLLER SOLARKEN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
KARANFİLLER SOLARKEN şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
İnşallah oda olacak abim. Beklentilerinizi boş çikarmiycam insallah.Bunun için elimden geldigince çalışıyorum.Bu samimi ve geliştirici yorumlariniz icin ayrıca teşekkür ediyorum. İnsallah zamanla yapacam abim.Saygılarımı sunuyorum
Karanfil boyun büküp kararmış içten içe Mıhlamış kederini kök saldığı toprağa Anlamış yıllar yılı kenetlenmiş bir hiçe Pişmanlığı nem diye yağdırmış tüm yaprağa