Dostlar kara günde belli olurmuş
Arayan mevlayı elbet bulurmuş
Hayaller gün gelir gerçek olurmuş
Dostları ömrünce sorasın yavrum

Ele kuyu kazan içine düşer
Ocakta pişenden komşuya düşer
Tavuk yemek için toprağı eşer
Ekmeği komşunla bölesin yavrum

El kazanı ile aşın kaynamaz
Bilesin aç ayı asla oynamaz
Aça dünya versen gözleri doymaz
Kanaat şükrün kapısı yavrum

Fırsat her vakitte geçmezmiş ele
Karar vermek için etme acele
İstişare etki hayırlı gele
Meşveret sünnettir bilesin yavrum

Garip kuşa yuva yaradan yapar
Şükürü bilmeyen yolundan sapar
Sahipsiz kuzuyu çakallar kapar
Bunları hatırına yazasın yavrum

Gönülsüz yenen aş ağrıtır başı
Mazlumlara karşı kaldırma kaşı
Yabani ağacı düzletir aşı
Nasihate her zaman kulak ver yavrum

Gülme sen komşuna gelir başına
Haramı sakın ha katma aşına
Değer ver insana bakma yaşına
Kıymet veren kıymet görürmüş yavrum

Hak deyince akan sular durulur
Bir hak için elbet mizan kurulur
Kuruş olsa bile hesap sorulur
Kimsenin hakkını yeme be yavrum

Hekimsiz hakimsiz yerde oturma
Yanına gelenin gönlünü kırma
Hoş görünür elbet kaftanda sırma
Kaftana itibar etme be yavrum

Herkesin ettiği yoluna gelir
İnsanın iyisi sadaka verir
Hayırda koşanın dertleri erir
Hasenat belayı def eder yavrum

Son sözümdür sana vasiyetim bu
Uyarsan sözüme nasihatım bu
Mahşerde delilim münacatım bu
Ak Yüzümü kara çıkarma yavrum