0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
531
Okunma
1990 da dershaneler şimdiki katlar gibi açıldı..müteahhitler şehirde yeşil alan bırakmamaya meyva -sebze tarlaları geçmişte kaldı.bir poratkal bahçesi vardı kuşlar eksik olmazdı neydi o osmaniye ıssız bahçelerden korkardık ...
derinden sarsıyor
bin pişman eden mazi
bir Habeşistan Fakirliği
evimizin odalarında
günahkardan daha günahkar
şarap içen babam
akıyordu göz yaşlarım
bir nehir gibi kalbe
fakirliğin altında neydi!
ovada savrulan bir tozun içinde
ekmek yokluğu ve katığı
bir kemik miydik bir illetli
razıyım mevlamın yazgısına
imreniyorum dershaneyle okuyanlara
gidemezdim gönül şen duyguyla kapısına
sürüldüm -terslendim kapısından
para para değilmiydi...mahrum eden
dağdeviren sebebi kevgire döndüren
samanlıkta iğnemi kaybettim
iğneyle temel mi kazmalıydım!
her şeye rağmen hayır sever
amcazedem geç gelmişken
ben çoktan gittim,dershaneler !
geride kalan mezar
muhtaç olmadan üniversitelere
