Liman
Ben aklımı peynir ekmekle değil
Yavan yedim belli ki Şimdi limana yanaşmaz oldu Denizime müptela o gemi Ne yaptım ne ettimse sildiremedim kendimi Emellerinin kirli defterinden Hayallerinse ütüye maruz kalmış çift çizgi Her şeyi düzelmeye çalışırken S’arpa sarması bu yüzden Kendime sardığım da yalan değildir hani Yine hayat beni önce batırıp Sonra yüceltecek belli Hem bu karanlıkta anlaşılıyor kimin cebinde Kimin eli! Kiminin duası, kiminin sevdasıdır Yaşatan Hayalleri... |