Gelirim diyerek gittiğin yerden,
Ey insafsız döneceğin yok senin.
Bir güneş misali battığın yerden,
Ey insafsız döneceğin yok senin.

Gider iken bana öyle baktın ya,
Gözlerimden sel olup da aktın ya,
Alevinle yüreğimi yaktın ya,
Ey insafsız söneceğin yok senin.

Denizlerde yelkenleri forasın,
Beklerim ki arayıp da sorasın;
İçimdeki fırtınasın bora sın,
Ey insafsız dineceğin yok senin.

İnsanlara yitirirsen saygını,
Bakışların andıracak baygını;
İçindeki o bitmeyen kaygını,
Ey insafsız yeneceğin yok senin.

Bu dünyada geçmesen de Fırat tan,
Her kul geçmek zorundadır sırattan;
Rüzgâr gibi uçtuğun o kırattan,
Ey insafsız ineceğin yok senin.

Topa vurmak istiyorsan uç ağa,
İnsan ayak uydurmalı bu çağa,
Geri dönmek için bir gün uçağa,
Ey insafsız bineceğin yok senin.

Çatıların kar tutmayan sacısın,
Gülüm inan sen başımın tacısın;
Kalbimdeki dayanılmaz acısın,
Ey insafsız dineceğin yok senin.

Seven kalple aşka kucak açarım,
Mutlu isem gülücükler saçarım,
Alptekin’im ben şiddetten kaçarım,
Ey insafsız sineceğin yok senin.

Alptekin Yazar