14
Yorum
42
Beğeni
5,0
Puan
1267
Okunma

Sen tecvid bilmiyorsun Anne
Ö z l e m 4 elif miktarı uzatılmıyor..!
Bilmem kaç mevsim geçti
hala tazesin bende.
Mekanın cennet olsun yokluğunun senesinde..
Bazen eklem yerlerim acısa da
Tepeden tırnağa
ölümcül yorgunlukla.
Durmadan konuşan rüzgâr
öğretir sessizliği bana.
Kendine batan kayık gibi
ömrümü yitirdiğim kıyıda.
Annemi görürüm
ölü dalgaların unuttuğu doğada.
Tekil ayak seslerinin
çoğul yalnızlığında
içime yatırırım sesini
Geceler gündüz olur
düşlerimde.
Yeryüzü demetinden
çiçekler toplarım
anne renginde.
Soluklanır yaralarım
uçuştukça polenler.
Upuzun bekleyişlerin
seccadesinde..
Kucaklarım öpüşünü
ezik yaban çileği gibi.
Zamanı tutar kalemim
Toprak döşeli sarayından
başıma taç olur
yok(sun)luğunun güzelliği.
Fosilleşmiş bir dizede
Açtırırken eylül
ezan çiçeklerini..!
Ferdaca
5.0
100% (21)