Hayalinizin atlısı öyle bir toz kaldırır ki;
Repliğini unutup
düşlerinizi yazarsınız kağıda
Haziranda üşür.
Martta kan ter içinde kalırsınız.
Hep deneyip hep yenilirsiniz
olsun hep yenil ki;
yüzünü yıkamayı öğren farklı sularda.
S/onsuz Ben’ler koydukça boşluklara
Her aşkın
kuyruğuna basılmış kedi olduğunu unutma.
Kendi dilince konuş
Tarçın tadında.
Sözlerin ezdiği dişler yankılansın
kendisiyle devinen uçurumlarda.
Yeter ki çık bir yerlere
yokuşunu izleyerek
Gürültü sığmasın sokaklara.
Çoğaldıkça biz
anımsatalım azalmışlığımızı dünyaya
Acımasız bir neşter olmasın gözleriniz
Islanmasın kadın kokulu izler.
Doğmasın milattan sonra çocukluk hüznü.
Gelsin kalbinizin doğum gününe çiçekler.
K/ayıp kıtalar gibi bakmayın birbirinize.


Kısa devre de olsa mutluluk
Kim oturmamış ki;
yüreğinin perdesi önünde kaygılı
Hadi kalk bir çay yap
yaşamı demle içinde doyasıya.
Pencere aç şiirlerden
mezar karanlığında odana.


Unutma;
Vazgeçilmez gençliğin
kucaklanmış hayattan geçecek bir gün
Gün sökümü
külden küreklerini çekmeden uykundan..!


Ferdaca