Özledim
Akça sazlıklardan turnaların süzülüşünü
Özledim
Yeşil gölgelerde esen mevsimsiz rüzgarları
Özledim
Ayak sızılarının kumsallarda ki sessiz izini
Özledim
Mavi denizlerin dalgalarıyla gelen hırçın çocukları
Özledim
Kara gözlerinde ki ıslak hüzünleri
Özledim
Beyaz badanalı duvarların arkasına saklanmış çocukluğumu
Özledim
Kara trenlerin buharlarıyla uzayan ayrılık yıllarını

Özledim...
Özledimde geldimi sanki siyah beyaz filmler ve önlüğüm
Geldi mi sanki
Annemim yeşil seccadesinde ki efsunlu bayramlar
Geldi mi sanki
Salıncaklarda uçurduğum günahsız düşlerim
Geldi mi sanki
Babamın Devrek bastonunda şekillenen öpülesi incelikler
Ağlıyorum şimdi
Dereciklerde yüzdürdüğüm kağıt gemilerin batışına
Ağlıyorum
Çocuğuma veremediğim kırık leblebinin tadına
Ağlıyorum
Doğanın çırpınışınave güneşin keyifsiz doğuşuna
Özlesemde biliyorum
Yarın dün kadar aşina olmayacak
Ağlasamda ne çare
Anılar hep umut olacak