Sağımda hayalin, solumda düşüm;
Yürürüm, belamı bulana kadar…
Tövbemde delilik sabrımda hışım;
Çekerim çilemi dolana kadar…

Gönül bahçemizden hergün geçerim;
Sever diye mavi güller seçerim;
Yalnızsam ne olmuş yine içerim;
Bu akşam kör-kütük olana kadar…

Deme hiç çektiğin eziyet yetsin;
Bu kahır bu hasret yarına bitsin;
Beklerim canımdan giderse gitsin;
Burcumda bayrağın solana kadar…

Zûl saydım sensizken her bir nefesi;
Kıyamet kopardı vedanın sesi;
Düşman bildim senden sonra herkesi;
Dost olmam ecelim gülene kadar…

Unutsam diyorum unutsam biraz;
Yüklenir gözüme çoklu itiraz;
Menekşen çiçek de açmadı bu yaz;
Tövbeli saçını yolana kadar…

Eylül’de başlayıp Şubat’ta bitti;
“Gitti ya!..” demeye bir selâ yetti;
Son gülüşün gülüşümü tüketti;
Tez çağır yaşımı silene kadar…

Neşeyle selamı – sabahı kestim;
Sen rahmet içerken ben sabır kustum;
Hep sana konuştum hep sana sustum;
Mezarın başına gelene kadar…

Gölgemde dolanıp durmayın artık;
Yoruldum dedikçe vurmayın artık;
Bu sevda nereye sormayın artık;
Ölene kadar be ölene kadar…

Ali ALTINLI – 15.09.2020
Saat: 22:27