MUHABBET ESENLİĞİ

Aşina çehrelerin şakayık içtenliği,
İyimser boyutlara taşıyor yarenliği;
Ehlidil erbabının olmazsa olmazıdır:
Sağlıklı sohbetlerin muhabbet esenliği…


İNSAN OLMAK

Hayvansılıktan kurtulmak Adem-oğlunun davası;
Bu davanın mütemmimi Havva-kızının havası;
İlk sınavı geçtik diye, degitti sınanmaktayız,
Üstümüzden ırak olsun, lain şeytanın iğvası…

Mütemmim: Tamamlayan, tamamlayıcı, tümleç.
İğva: Baştan çıkarma, yolunu şaşırtma, ayartma.


EHLÎ TAKVA

Haram katmamak için temiz alın terine,
Bulaşmak istemiyor düzenin pas kirine;
Her gününü son günü sayarak yaşamakta,
Anbean hazırlıklı “din günü” mahşerine…

Din günü: Öbür dünyada hesap günü.


DİĞERKAM

Sorumluluktan kaçmaz, sanal emen eşinmez;
Demlenmeden kemâlat buldum diye şişinmez;
Katılaşmış kalpleri yeğni dil işleyerek,
Özgeden “ge”yi söker, özüne pay düşünmez…

Emen: Sebze fidesi çukuru.


İZDÜŞÜMLÜK

Alperen esinle olmuşuz irşad;
Yarâna Yunus’uz, yağıya Kürşad:
Emanet bedeni gurbet belleyen,
Sılâ izdüşümlü ruhumuz dilşad…

İrşad olma: Doğru yolu bulma, manen aydınlanma.
Dilşad: Gönül hoşluğu, sevinçli.