2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
511
Okunma
Ah be kaderim
Ağlıyorum kederimden
Yaşamdan ölesiye nefret ediyorum ki
Ne gözümün yaşını dindirebiliyorum
Ne içimde ki yangını söndürebiliyorum
İnsan sevmiş gibi nasıl davranır anlayamıyorum...
Her gün yüreğimde ki hüzünle
Yalancıktan
Zaman geçiriyorum işte
Yalnızlığımın çıkmaz sokaklarında
Dökülen yapraklar gibi
Rüzgarın hükmünde yaşıyorum...
Ve
Son/bahar söyler misin
Daha
Kaç gece soluk soluğa uyanacağım
Şu garip hayatın içinde
Nasıl devam edeceğim yaşamaya...
Şiir: Fuat İNCİR
5.0
100% (4)