Kör olsun gurbeti icat edenler
Yurdumuzda sanki açmi kalirdik
Dökülmezdi basimizdaki teller
Böyle yari çiplak kelmi kalirdik

Evlat atasina karsi gelmezdi
Komsu komsusuna gider gelirdi
Tüm insanlar hatir gönül bilirdi
Böyle beyhude bosmu gezerdik


Iki arada bir derede kalmazdik
Genç yaslarda sararmaz, solmazdik
Ellerin yurdunda garip kalmazdik
Böyle melul mahzun toymu kalirdik

Akrabalarla baglarimiz kopmazdi
Kimse paraya böylesine tapmazdi
Vatan hasreti yüregimizi yakmazdi
Efkarlanir aglar ahmi çekerdik


Esler bir birinden ayrilamazdi
Aile saadeti kolay bozulamazdi
Manevi degerler yok olamazdi
Böylesine aptal körmü kalirdik

Yürekten severdik asik olurduk
Ferhat’i Sirin’i biz örnek alirdik
Gözlerinden öper kurban olurduk
Ilgisiz alakasiz donmu kalirdik

Bir hafta boyunca dügün yapardik
Davulla Zurnayla gelin alirdik
Halay çeker harmanlarda oynardik
Bodurum katlarda havasizmi kalirdik

Çekerdik geceleri rahat rahat uykuyu
Tanimazdik stres,panik,korkuyu
Tasimazdik ömür boyu kaygiyi
Böylesine aciz çaresizmi kalirdik

Sabah beste nerde ise gitmisiz
Çocuklarimizi böyle ihmal etmisiz
Ne yazikki Gurbet elde bitmisiz
Saskin ördek gibi ortadami kalirdik

Ozan Güner hiç sevmedim gurbeti
Ömrümce görmedim böyle zahmeti
Çile doldurmaktir. buralarin hikmeti
Her gece aglar göz yasimi dökerdik.

Ozan Güner Kaymak / Amsterdam 22.10.2005