o mazluma olmuştur her vakit kol ve kanat
o fakiri beslerdi vermek sanki bir sanat
düşeni kaldırırdı düşürenlere inat
sevgi saygı taşırdı hiç asılmazdı surat
misafir de severdi hürmetliydi de fıtrat

ar ve edep taşırdı o nadide isminde
tek leke dahi yoktu onun o pak cisminde
taşırdı insanlığı yüreğin iç kısmında
hiç leke kondurmadı kalbinin pak zarına
hiçbir gün aldanmadı bu dünyanın varına

dedikodu bilmezdi gıybet de yaptırtmadı
doğru der dik dururdu yoldan da saptırmadı
yetim öksüz baş tacı onları kaptırmadı
ağzı da çok ketumdu ser verir sır vermezdi
hep hoş gönüllü idi kimseyi hor görmezdi

çakala sırtı döner merde de kucak açar
insan olan gelirdi köpeklerse tez kaçar
iyilikte mahirdi kötülükte de naçar
hakkı bilir hak tanır kula da kul olmazdı
doğru işte çok usta eğride de çömezdi

çıplak olarak geldi çıplak olarak gitti
mal mülk de hiç sevmedi elinde ki tez bitti
çok şey teklif edildi elin tersiyle itti
gözü gönlü de toktu hiç sevmeyeni yoktu
hiç vebale girmezdi seveni çok mu çoktu

helalinden kazandı haramdan kaldı ırak
dostu kalsa da mahrum mazi olmadı firak
öyle bir ustaydı ki biz olamadık çırak
mert oğlu da mertti o dönmezdi sözden geri
tez koyup da gitti o kaybolmadı ki yeri


azap...(kadri atmaca) 21.08.2020